Pałac Karpniki

Pałac w Karpnikach jest jednym z obiektów Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, który został wpisany przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na listę pomników historii.  To jedna z czterech form ochrony zabytków w Polsce.

Początki budowli badacze wiążą z czasami panowania Henryka Brodatego lub Bolesława IV. Zamek został zniszczony w XV wieku podczas najazdu husytów. Nową budowlę warowną wzniesiono jeszcze w tym samym stuleciu. Przebudowę warowni na renesansowy dwór przypisuje się potomkowi rodziny Schaffgotschów.

Prace, które zlecił Caspar Schoffe, ukończono w 1603 roku. W XVIII wieku miały miejsce kolejne prace budowlane w wyniku których posiadłość zyskała swój barokowy wygląd. Ważną w dziejach budowli okazała się data 1822, kiedy to zakupił ją młodszy brat króla Fryderyka Wilhelma III. Do połowy XIX wieku miała miejsce kolejna przebudowa założenia, po której posiadłość zyskała cechy budowli neogotyckiej utrzymanej w modnym wówczas romantycznym charakterze. Wokół pałacu powstał rozległy park krajobrazowy, przy którego projektowaniu wykorzystano naturalne ukształtowanie terenu. Częstymi gośćmi w rezydencji byli car Mikołaj I oraz cesarz Wilhelm.

Pałac w Karpnikach to budowla powstała na planie prostokąta z wewnętrznym dziedzińcem. Obiekt posiada trzy kondygnacje. Jednym z najstarszych, pochodzącym jeszcze ze średniowiecza elementem pałacowej architektury jest cylindryczna wieża. W posiadłości pozostało też kilka reliktów renesansowego założenia, m.in. zdobione portale, czy obramienia okien.